Dear ALLAH,
I wanna take a minute, not to ask for anything from you, but simply to say ALHAMDULILLAH & THANK YOU, for all I have.
Life isn't about finding yourself. Life is about creating yourself. Every single person on the planet has a story. Don't judge people before you truly know them. The truth might surprise you.
Assalamualaikum waghih sumo..
Yok opo kabare rek? Ba a kaba? Lai aman-aman se? Apo kaba? Ermm macam mano faham amek tak? huhuhuhu...sorry yo, den cuba nanyo an kaba dalam bahasa Jawa (from my mum), minang + N.Sembilan (from my father). Kok x practice karang lupo lak an. Ado guru nih sonang sikit nk belajo. Ok-ok reader semua, bukan nak belajar bahasa ye entry kali ni, tapi penulisan berkaitan my life's journey : part 2 bilo mano den meningkat dewasa (boleh cakap remaja) dan pengalaman den di sekolah menengah. Kalo entry sebelum ini adalah part 1, more to zaman kecik den, tapi kali ini kisah ehh banyak berkaitan zaman muda remajo den huhuhu...yang mano-mano belum baca buleh baca kek sini.
Selopeh (selepas) yo (sorry-sorry den pakai bahasa nismilan) den tamat sekolah rendah, den mulakan hidup di sekolah menengah di FELDA gak, sekolah menengah harian la tapi agak jauh den kena naik bas poei ehh. Biaso la kawan den yang agak pandai sambung belajar kat sekolah asrama penuh. Teringin gak, tapi tu la apo yang kito usho itu yang kito dapek an, layak den kat sekolah harian biaso yo. Di sekolah menengah den ditempatkan di dalam kelas yang pertama. Kawan-kawan sekolah lama ada gak sekelas dengan den, tapi tak ramai lelaki hanya sorang, selebihnya perempuan. Sebab masa sekolah rendah lelaki dalam kelas den 6 orang je,jadi yang lain dapat sekolah asrama. Nasib baik ada kawan kan kalo tidak...almaklum lah den ni mulo-mulo pemalu orang ehh, kena seminggu nah amik ko, satu kelas sore den yo huhuhu..
Di sekolah menengah ni pon bilangan pelajar lelaki lagi-lagi kelas hadapan memang sedikit, kelas den hanya ada 8 orang daripada 32 orang pelajar. Tapi bagi den ok je sebab dah biasa. Hari-hari sekolah di lalui seperti biasa, den terkonang bila mana den disuruh pilih untuk memasuki badan beruniform untuk kegiatan kokurikulum, den minat untuk masuk Kadet Polis yo la bunyi macam gah yo dan den minat. Tapi bila den pergi untuk mendaftar den ditolak? Penasihat Kadet Polis seorang cikgu tu koba den tak cukup tinggi, bersamo-samo den ado la 4-6 murid lagi yang sama-sama ditolak. Apo hal lak ,baru tingkatan 1 pembesaran den boleh bejalan laeiii...goram pon ado, kono golak lak tu. Buleh lak die koba poei la mano-mano badan uniform lain, kadet bomba ka, bulan sabit merah ka.. Den memang reject kadet bomba sobab tak minat. Bulan sabit merah lak x buek kojo buleh nak cakap tak aktif, jadi pilihan den KADET REMAJA SEKOLAH.
Sebenarnya den memang minat kadet ni dari mula-mula disuruh untuk pilih badan uniform, tapi bila den tengok penasihat KADET REMAJA SEKOLAH cikgu disiplin ditambah muka yang garang tu yang terus den pilih kadet polis. Last-last kena tolak dan den dengan rela hati pilih la KRS ni memang rezeki kat sini. Cumo den dalam hati kobaan den akan tunjuk kat penasihat kadet polis tu KRS akan dapat kalahkan kadet polis tu insyaALLAH. Masin mulut den bila mana ada pertandingan kawad kaki peringkat sekolah, den antara ahli KRS yang mewakili badan beruniform KRS dapat kalahkan kadet polis tu hahahaha..opsss x buleh riak,tapi den suko dapat poei peringkat daerah huhuhuhu. Den agak aktif masa sekolah menengah, dilantik sebagai MPP, presiden kelab koperasi,setiausaha KRS dan juga Ajk Kelab pencegah jenayah.
Sebagai ahli KRS den dibekalkan dengan disiplin yang tinggi, dan ini jugalah yang banyak membentuk sahsiah den. Bab sukan ermm memang out sangat hahahaha, bukan tidak minat sebab masa sekolah rendah den memang aktif dalam sukan, tapi mungkin oleh sebab kecederaan jatuh motor masa pergi kebun menghalang den aktif dalam sukan. Bab belajar? sekolah menengah menunjukkan peralihan den yang malas belajar kepada seorang yang agak rajin dan mempunyai daya saing yang tinggi. Den tahu den bukan lah seorang yang dilahirkan pandai tapi kena berusaha untuk menjadi ke arah itu. Bermula di tingkatan 1 prestasi pembelajaran den semakin meningkat seiring dengan peningkatan dalam tingkatan dan mendapat tempat yang diidamkan dari dulu iaitu mendapat no 1 dalam kelas. Mengekalkan keputusan untuk terus berada di atas bukan senang,banyak masa terpaksa den korbankan. Den terpaksa belajar sendiri dalam hal ini.
Every struggle in your life has shaped you into the person you are today. Be thankful for the hard times; they can only make you STRONGER.
Itu lah yang memberi kekuatan kepada den. Selepas kputusan PMR diumumkan den bersyukur mendapat keputusan yang agak baik & membolehkan den masuk aliran sains tulen. Tetapi kelas ditentukan oleh guru penyelaras malangnya den tidak mendapat tempat dalam kelas aliran sains tulen (biologi). Den masih berada di aliran sains tetapi tidak mengambil biologi, subjek di tukar kepada subjek teknologi maklumat. Subjek kimia & fizik masih diambil,hajat dihati untuk belajar subjek biologi sebab den minat tetapi rezeki tiada. Ramai kawan den suruh den buek rayuan, tapi den ini bukan lah seorang yang suka meminta-minta,menerima sahaja ketentuan,mungkin ini yang terbaik buat den dan den bersyukur dan berdoa berserah kepada ALLAH. ingat berdoa, bukan karana kamu memerlukankan sesuatu, tapi karana kamu harus bersyukur atas apa yg telah Dia berikan dalam hidupmu.
Subjek Sejarah memang makanan den. Den sangat-sangat meminati subjek sejarah sehingga sebelum den naik tingkatan den telah membaca buku tesk sejarah abg den. Markah peperiksaan bagi subjek sejarah den pastikan tidak lari dari 90 ke atas,sehingga den menjadi bahan rujukan kawan-kawan ALHAMDULILLAH. Subjek kedua yang menarik minat den adalah kimia. Terima kasih kepada 2 orang individu yang telah banyak membantu den dalam menambahkan lagi minat & pengetahuan den kepada subjek kimia ini, PUAN SITI HASIAH MANGKAT serta MOHD FARHAN ABD.KADIR. Cikgu kimia ini senang digelar PUAN SITI hehehe (die x suka owg pnggil die cikgu).
Den dh anggap die mcm omak den dah,sering bagi galakan & tunjuk ajar dan sering juga memberi den hadiah berupa makanan yang dibuatnya sendiri jika mendapat markah subjek kimia tertinggi didalam kelas, FARHAN dapat gak huhuhu. ALLAH berkatkan lah kehidupan PUAN SITI sekeluarga. Individu,kedua kawan den yo,tapi daripada kelas aliran sains tulen. Dio lah banyak membantu den,yang sering mencabar den untuk mendapat markah yang tinggi daripadanya,seorang yang pandai bukan sahaja subjek kimia tetapi biologi. FARHAN apo den nak koba buku nota yang diberi pinjam sangat-sangat membantu den TERIMA KASIH. Ermm byk pulak den membebel...kita sambung laen masa ok. Boring baca lamo-lamo kan...
Result, Universiti, STPM dan Cinta ada kew? hua3 kita jumpa di entry yg berikut ok..
When you're struggling with something, look at all the people around you and realize that every single person you see is struggling with something, and to them, it's just as hard as what you're going through. ~Nicholas Sparks~
Assalamualaikum & See you again..
0 comments:
Post a Comment